Mga Uri ng Readers sa Wattpad

1. Mga ‘User Friendly’. ‘Yung todo comment na ang ganda-ganda ng gawa mo, na lahat ng works mo, naka-save sa reading list niya, na matagal mo na siyang follower. Then, at the end of the comment, may link ng mga gawa niya na ipapabasa sa’yo at ipapa-comment rin.

2. Grammar Nazi/Editor. Lahat ng mali, napapansin - grammar, plot, loopholes. Papasa na sanang proofreader, in fairness pero kapag binisita mo ang profile at binasa ang mga works, waley rin.

3. Demanding. ‘Yung puro ‘kailan ang update, author, mag-update ka na, ang tagal ng update!’ ang comment at kapag hindi mo nasunod ang gusto, mananakot pa na ia-unfollow ka.

4. Mahilig mag-rant. Lahat na lang ng parte ng story mo, may reklamo. Pangit ang plot, hindi niya gusto ang bida, ayaw niya ng desisyon ng bida. Basta, lahat na lang, may masasabi. Parang walang makausap sa bahay kaya sa comment box nagbuhos ng sama ng loob.

5. Mga ipinanganak na haters/bashers. ‘Yung hindi pa nakuntento sa pangba-bash sa story mo, pati personal mong buhay idinadamay pa. Lodi ‘yung mga hindi naman talaga binasa ‘yung story mo pero may nakahandang bash!

6. Die-hard fans. Bawat sentence, bawat dialogue, may comment! Kahit hindi kagandahan ang kwento, the best para sa kanila. Yey!

7. Mga bona fide readers. Sila ‘yung walang masamang tinapay. Nagsasabi talaga ng totoo. Kung may hindi nagustuhan o napansing mali sa nabasa, sasabihin sa paraang hindi nakakasakit ng damdamin. At kung nagustuhan ang nobela, iko-congratulate ang writer at ipu-push para magsulat pa nang magsulat. Hindi rin sila palahingi ng update araw-araw dahil naiintindihan nila na hindi madaling magsulat at hindi lang naman pagsusulat ang buhay ng isang writer.

Sana, lahat, #7. HAHA.

~~~

Related post: 13 Reasons Why Kakaunti ang Readers Natin

Words I Couldn't Say Yet (Chapter 2)

KUNG hindi lang kaarawan ni Lance ay hindi siya papayag sa ‘movie date’ na iyon. Bukod sa baka may makakita sa kanilang ibang teachers o students mula sa language institute, hindi madaling magkunwari na hindi siya naaapektuhan sa mga kabutihang ipinapakita ng binata. Natatakot siya na baka hindi niya kayaning itago ang totoo’ng nararamdaman para sa binata at kung magkataon, tapos na ang maliligayang araw ng puso niya.

Nagkita sila ni Lance alas siyete ng gabi, sa convenience store na malapit sa TOP. Sumakay sila ng taxi patungo sa isang bar and restaurant sa Makati na pagmamay-ari ng isa sa mga kaibigan nito. Napakasimpatiko ni Lance sa suot na light blue long sleeves at itim na slacks, na noon lamang niya nakita dahil parati itong naka-jeans at T-shirt sa klase. Mabuti na lang at naisipan niyang mag-effort na magpalda dahil kung hindi, malamang ay magmukha siyang alalay nito.

“Teacher.” Pagkababa nila ng taxi ay nagulat siya nang ialok ni Lance ang kamay. “This is like a date, diba? So, we can act like a couple, diba? I can hold your hand while we walk and while we watch movie, diba?”

Watercolor Painting - The Basics

Though having expensive and branded materials will help you paint better, I personally like using cheap materials while practicing watercolor. But if you have the means to purchase those high quality watercolors, watercolor paper and brushes, the better.

So, where to start? 

Words I Couldn't Say Yet (Chapter 1)

“SAENG-IL chuka hamnida, saeng-il chuka hamnida...saranghaneun, Teacher Allison, saeng-il chuka hamnida!”

Nagulat si Allison nang makita sa kanyang harapan si Lance, hawak ang isang maliit na chocolate cake na may nakatusok na mahabang kandila sa gitna. Maganda ang pagkakangiti nito na lalong nagpaliit sa maganda nitong mga mata. Tuwang-tuwa pa itong kumanta na para bang ito ang may kaarawan. Pauwi na siya noon at nasa lobby na ng TOP Language Institute nang sumulpot sa harap niya si Lance, dala ang cake. Kasing pula na ng pisngi niya ang suot niyang blouse dahil alam niyang nasa kanila ang lahat ng mga mata ng naroon, mapa-estudyante man o guro.

“Make a wish and blow the candle, Teacher!”

Ilang sandali pa siyang natulala bago nagawang hipan ang kandila. Naupo si Lance sa mahabang upuan na gawa sa kahoy, inilapag ang cake sa pagitan nila at inabot sa kanya ang apat na makakapal na libro’ng nakatali ng kulay pulang ribbon.

Reasons Kung Bakit Bina-bash ang Writers

1. Sobrang sikat. Sabi nga, kapag hitik ang puno, binabato. May mga tao kasi talaga na puro inggit ang nasa katawan at hanggang bash na lang ang kayang gawin.

2. Ka-kompitensiya ng idol nila. Siyempre, ang fan ay fan at gagawin nila ang lahat para sa idol nila, kahit pa nga makapanakit ng iba.

3. Mahilig ring mam-bash ang writer ng kapwa writer. Siyempre, papayag ba naman ang ‘loyal’ readers na i-bash ang favorite writer nila?

4. War freak si writer. Kaunting masamang komento tungkol sa nobela, naka-angil agad.

Words I Couldn't Say Yet Teaser

“I’m not the type who’d just sit and cry over a broken heart. Call me crazy, a fool, a bully, I don’t care anymore. I will fight for my love, and you are my love. I will fight for you no matter what.”

Ground Level (Ang Iba't-ibang Level ng Aking Makulay na Buhay Pag-ibig)

Bakit nga ba tayo nagmamahal kung ang hatid naman nito ay sakit na masahol pa sa pakiramdam ng pinutulan ng kamay at paa, gamit ang isang mapurol na kutsilyo at pagkatapos ay pipigaan ng kalamansi? Mas higit pa siguro do’n kung ang dahilan ay isang taong labis mong minahal, kapantay ang langit at mga bituin.

Kung gayon ay bakit tayo nagmamahal? At ang masaklap pa do’n ay ang mapipili mong mahalin ng lubos ay ‘yung mga taong hindi karapat-dapat mahalin o kaya ay ‘yung mga nilalang na imposibleng makaramdam ng pagmamahal sa ‘yo. Dalawang bagay lang ‘yan - masokista ka at ang ideya mo ng kaligayahan ay ang labis na pagdurusa, o tanga ka lang talagang pumili ng mamahalin.

Napagnilayan ko na ang bagay na ‘yan at aminado ako, doon ako nakakategorya sa tanga’ng pumili ng mamahalin. Kahit na madalas ay pakiramdam ko ay kulang na lang ay paghiwa-hiwalayin ang buo kong katawan, heto pa rin ako, walang kadala-dalang magmahal.